Ouders achterin, beetje zenuwachtig.
We zijn in Zuid-Frankrijk, bij mijn (Ilona's) ouders. (Zie het bijbehorende verslag over Vliegen naar Zuid Frankrijk.) Het is mooi weer en we hebben zin om een stukje te vliegen. Mijn ouders mogen mee, hoewel mijn moeder het misschien eerder als "moeten" heeft ervaren. ;-) Zij zijn nog niet zo heel erg vaak meegeweest en de aanwezige vliegangst is er nog niet geheel uit.
Het lijkt ons leuk om op Carcassonne te landen omdat dit een "echt" vliegveld is waar meerdere grote airliners vliegen (Ryan Air). Zowel mijn ouders als mijn zusje zijn hier al eens geland met een verkeersvliegtuig, dus is het grappig om dat ook eens te doen met onze eigen kleine Cessna.
We komen in de buurt van het vliegveld, en melden ons aan bij Carcassonne Approach. Het is een tikje lastig om de controller te verstaan door zijn Franse accent maar hij is aardig en het is rustig, we zijn het enige vliegtuig in de buurt. Ik heb zelf al op de radio gemeld dat we via reportingpoints zus en zo (Bottlang) aan komen vliegen, we hebben gemerkt dat dit je leven als piloot vergemakkelijkt omdat je dan niet allerlei onverwachte opdrachten krijgt en ze je alleen vragen om het te melden als je overhead het bepaalde punt bent. De punten zet je vooraf in de GPS, dus dat is lekker gemakkelijk en behoorlijk stress-verlagend.
Eenmaal geland vertellen we de controller dat we graag willen tanken, en wel JetA1 (voor de vliegtuig-analfabeten: dat is Kerosine, brandstof die normaal gesproken alleen in "echte" vliegtuigen gaat). Er is wel een tankplaats welke bestemd is voor Cessna's en andere kleine vliegtuigjes maar hier verstrekken ze alleen AV-GAS, en daar loopt onze dieselomgebouwde Cessna dus níet op. We mogen onze Smurf neerzetten op een plaats die eigenlijk is bestemd voor een Boeing 737...
Er komt een tankwagen aan, duidelijk afgestemd op een iets grotere tankhoeveelheid dan wij nodig hebben. Een Boeing 737 heeft een tankinhoud van zo'n 26.000 liter. Wij wilden maar liefst 30 liter in iedere tank. :-D
Natuurlijk moesten wij, eenmaal geland, allemaal foto's maken van alles om ons heen. Dat alles nieuw was voor ons was waarschijnlijk duidelijk zichtbaar, ook voor de controller die boven in zijn toren zat. We wilden het landingsgeld betalen en zagen bij de toren de grote C staan, wij weten niet beter dan dat we daar dus naartoe moeten om het landingsgeld te voldoen. De toren bleek op slot en het kostte nogal wat moeite om ervoor te zorgen dat we toch daar naar boven konden lopen. Mijn moeder spreekt goed Frans, maar zij was samen met mijn vader ergens anders naartoe gegaan. Mijn Frans is niet zo erg goed en dat kun je ook gerust zeggen van de Fransen hun Engels. Na vrij lange tijd is het ons dan tóch gelukt om iemand zover te krijgen dat hij ervoor zorgde dat we bij de toren omhoog konden. We moesten drie afgesloten deuren door terwijl we de trap omhoog beklommen. Uiteindelijk kwamen we boven, en wachtte de controller ons op met een enórm grote grijns op zijn hoofd. Ik zei nog onschuldig: "Est-ce que on peut payer ici?" maar ik wist direct toen ik zag waar we terecht waren gekomen dat we hier NIET konden betalen. Het was gewoon echt zo'n toren voor de verkeersleiding, met radarschermen enzovoorts waar absoluut niet een of ander kassaatje stond waar de g.a.-piloten hun landingsgeld kunnen voldoen. Waarom er dan toch een C staat op die toren en niet op het hokje waar je het landingsgeld wél kunt voldoen, geen idee? De controller had erg veel schik in het hele gebeuren en was erg goed gestemd, ik denk dat hij die onnozele foto's makende en vliegende chick met roze truitje en korte rokje met die maffe vent in korte broek en scheve sandalen wel komisch vond. Het heeft zo zijn voordelen want hierdoor zijn we dus wel beland in de toren en mochten we van de beste man direct op de radarschermen kijken en kregen we uitleg hoe dingen in zijn werk gaan. Interessant en leuk!
In Carcassonne moet je, om bij je eigen vliegtuig te komen, langs de security-controle. Wij waren hier na het landen al een keer geweest voordat we later 's middags vertrokken, toen stond er geen rij voor de poortjes, we mochten op vertoon van slechts de buitenkant van ons vliegbrevet direct door de deur naar ons vliegtuig. Toen we er later nogmaals doorheen wilden stond er wel een enorm lange rij met mensen voor de security. Aangezien wij via een zijgang naar buiten mogen, had het geen nut om in de rij te wachten. Op ons brevet staat "Private Pilot Licence", we hadden dit in de hand, met de duim precies op "Private", mensen zagen dus "Pilot Licence". Frans ging voorop met het brevet in de hand voor zich uit "FlightCrew, FlightCrew". We liepen langs de mensen in de rij die duidelijk geergert waren en ons wilden belemmeren voor te dringen. Toen de vrouw van de security ons zag, herkende ze ons direct en verwelkomde ons en deed direct de zijuitgang open om ons door te laten. Hahahaha er zullen vast en zeker mensen in de rij hebben gestaan die dachten dat die jovel uitziende lui HUN piloten waren voor de vlucht naar Dublin :-D "Dus daarom is Ryan Air zo goedkoop" Mensen met vliegangst werden vast niet op hun gemak gesteld door onze aanblik ;-)
De oude binnenstad van Carcassonne is beroemd en het vliegveld ligt er niet ver vanaf, met de taxi kost het zo'n 15 euro. Carcassonne staat op de werelderfgoedlijst en trekt jaarlijks 3 miljoen toeristen. De bekendste bezienswaardigheid is de volledig gerestaureerde citadel, La Cit�genaamd. De citadel staat bekend als mooiste voorbeeld van een middeleeuwse stad in Europa, die bijna volledig bewaard is. We gaan er naartoe, struikelen over de toeristen, hebben wel trek en dorst dus eten en drinken we snel een hapje op een overvol terras en maken dan dat we er weer wegkomen. Het is mooi, dat zeker, maar door al die toeristen is de charme van zo'n oude stad eigenlijk niet meer goed te ervaren.
Carcassonne ligt op een relatief kort stukje vliegen van de Middellandse zee vandaan. We hebben wel zin om daar even in te zwemmen en aangezien we erg weinig tijd hebben, besluiten we te vliegen naar Beziers. Het is waarschijnlijk niet het beste vliegveld om naartoe te gaan voor de zee, maar het is voor ons nu in verband met de tijd wel de beste optie. Op weg er naartoe vliegen we over de oude Citadel.
Na een half uur in de zee te hebben gezwommen moesten we helaas alweer weg, anders zouden we te laat zijn op Beziers want dat sluit om acht uur 's avonds. We staan om vijf minuten voor acht klaar om te vertrekken en proberen tevergeefs contact op te nemen met "Beziers Tower", welke frequentie we ook proberen, er komt geen antwoord terug. In Nederland is het nogal NOT done om zomaar te vertrekken, dat mag niet eens op een pietluttig vliegveld als Hoogeveen, laat staan op een dergelijk echt vliegveld als Beziers, wat ook door Air France als bestemming wordt gebruikt. We durven het dus niet aan om zomaar weg te vliegen en besluiten naar de balie te gaan om te vragen wat er aan de hand is. De man achter het bureau kijkt ons wazig aan en zegt: "Wat is het probleem? Als er niemand is, dan is er ook niemand die zegt dat het niet mag, he?" Oké, we gaan dus gewoon en claimen die enorme landingsbaan voor onszelf, zeggen niks, hebben het gevoel dat we iets stouts doen en vliegen zo linea recta naar huis, zonder over de reportingpoints te vliegen, natuurlijk.
Op thuishaven Cassagnes aangekomen maakten we onze Cessna vast met touwen en pinnen in de grond, en genoten we van de rust en de ondergaande zon.
Lees verder het bijbehorende verslag over Vliegen naar Zuid Frankrijk.
Hieronder kun je reageren op dit verslag