Onderweg naar midden-zeeland; vrij veel bewolking maar de toppen zijn gelukkig laag, en er zitten gaten in zodat we er met gemak overheen kunnen.
Een eiland is, als je niet kunt vliegen, lastig te bereiken. Misschien juist mede daarom is het zo leuk om er naartoe te vliegen als je dat wél kunt. We wilden dan ook graag een keer naar Engeland, maar daar is het deze zomer (2007) nogal ehhh nat geweest... De voorspellingen voor de volgende dagen zijn echter gunstig, dus we besluiten onze kans te wagen en de zee over te fladderen. Ons oorspronkelijke idee was om in de buurt van London te landen zodat we daar een uitstapje naartoe konden maken. Eigenlijk zijn we niet zo van die stadsmensen en het weer zou zo goed worden dat we gemakkelijk naar het strand kunnen, dus het London-plan wordt van tafel geveegd en we zoeken naar een leuk alternatief. Zo op de kaart kijkend lijkt Isle of Wight ons wel een leuke bestemming, niet te ver (200 NM van Midden Zeeland), en dat is ook een vereiste want we hebben slechts een dag of drie tijd. We weten helemaal niets van Isle of Wight, maar Google is zoals altijd weer zeer behulpzaam en binnen de kortste keren weten we precies wat er te doen is, hoe het eruit ziet, waar je kunt overnachten, etc etc. De route naar het eiland is erg gemakkelijk, het kost dan ook erg weinig tijd om hem voor te bereiden. Dus: (kampeer)spullen inpakken, de normale dingen regelen en gáán.
Voor we naar Engeland gaan, hebben we zaterdag eerst ergens in zeeland een BBQ bij vrienden. Zaterdag om 10 uur staan we klaar om te vertrekken... Helaas, het weer is te slecht (te lage bewolking) dus we kunnen nog niet veilig weg. Het zit toch nog redelijk mee want om kwart voor elf is het zover opgeklaard dat we toch weg kunnen. We vinden na Hoogeveen een blauw gat waar we doorheen klimmen om zo de rest van de reis over de wolken te kunnen vliegen. Op de radio bij DutchMil horen we erg veel mensen op 1000 voet vliegen, dus we zijn blij dat we lekker hoog zitten! Gelukkig is er iemand (Els samen met Isabel) zo aardig om ons op te pikken op het vliegveld en mee te nemen naar de BBQ.
We waren van plan om zaterdagavond na afloop van het feest in een hotel in Middelburg te overnachten zodat we zondagochtend vroeg konden vertrekken naar Engeland. Een camping voor één nacht waarbij je 's avonds laat aankomt en 's ochtends vroeg weer weg gaat is namelijk niet zo handig. Eenmaal in Middelburg aangekomen bleek dat alle hotels al waren volgeboekt. Wat doe je dan? Naar het vliegveld rijden, dan zien we daar wel weer. In plaats van een of andere hotelkamer werd het de afgelegen parkeerplaats voor het vliegveld... Gewoon op het slaapmatje en onder het dekbed zonder tent, want waarom zou je een tent opzetten voor die paar uurtjes? De reis begint dus goed en dat is geheel niet cynisch bedoeld want het was veel leuker om zo in de open lucht te slapen dan in een of ander hotel (ondanks het feit dat je 's ochtends een kletsnat dekbed hebt door alle dauw). We hebben heerlijk geslapen onder een mooie sterrenhemel en werden vroeg wakker gemaakt door een overactieve Lijster met een erg mooie stem.
Ontbijten, thee zetten op het benzine-fornuisje, weersgegevens checken; de Metars en Taf's zijn oké, dus vroeg in de ochtend vertrekken we richting Bembridge op the Isle of Wight. Er is bewolking, maar de toppen zijn niet erg hoog dus we klimmen door een blauw gat en gaan verder boven de wolken. Oostende is weer zeer relaxed en zonder veel moeite gaan we van "Coasty naar Koksy", dwars door de CTR van zowel Oostende als Koksijde. Ter info want wij wisten het niet toen we hier voor de eerste keer vlogen, de malle Belgen noemen hun VOR COA dus "Coasty" en VOR KOK heel snoezig "Koksy"... Eerst denk je: "Waar hébben ze het over???"
De oversteek verloopt zonder dat we echt in de gaten hebben dat we met een oversteek bezig zijn ;-) We zitten boven de wolken en zien af en toe wel wat zee, maar erg veel krijgen we er niet van mee. Oostende approach stuurt ons naar London information. Heel grappig want nu is het voor het eerst dat alle RT (radiotelefonie) precies gaat zoals het bij ons in de lesboeken staat omdat wij eigenlijk een Brits-brevet hebben. We willen voor de kust langs onder de wolken vliegen omdat de reis anders wel erg saai wordt. We dubbelchecken bij London info wat de cloudbase hier is, die is nog steeds goed dus de afdaling begint en we continueren de vlucht aan de onderzijde van de wolken. Dat is hier erg leuk want het is voor het eerst dat we vanuit de lucht de krijtrotsen kunnen aanschouwen, en dat vanuit het door jezelf bestuurde vliegtuig!
We vliegen de hele route verder langs de kust, erg handig met navigeren en het is bijzonder leuk om alles zo te bekijken. Folkestone, Dungeness (hier even opletten i.v.m. airport en restricted airspaces), Hastings, Bexhill, Eastbourne, Brighton, Worthing, Selsey, we vliegen het allemaal voorbij. Af en toe maken we wat steep 360's voor de fun en om ergens een foto van te kunnen maken vanuit de linkerstoel (deur met opengaand raampje). Tussen Portsmouth en the Isle of Wight is het bijzonder druk op het water, en ook in de lucht is er veel activiteit. We zijn erg blij met onze Trafic Watch die ons steeds waarschuwt "Traffic" "Traffic Nearby".
Natuurlijk vliegen we even over het Isle of Wight heen alvorens we de landing inzetten, het eiland ziet er best mooi uit vanuit de lucht, met bos, rivier en heuvels. De westelijke kant is waarschijnlijk de rustigste, daar was ook het meeste bos en de stranden waren bijna verlaten zo te zien vanuit de lucht. Het vliegveld zit echter in het oosten, met meer bebouwing en dergelijke, wij gaan dus naar het oosten ook al houden we meer van natuur en rust.
Op Bembridge is het normaal om een overhead-join uit te voeren. Dat moet op 1500ft en zodra je over de baan bent moet je snel zakken en draaien naar 1000ft om op downwind uit te komen. Dat gaat allemaal prima, het enige waar we aan moesten wennen was de aanblik op final. Daar zit je namelijk boven zee, maar het vliegveld ligt een stuk hoger en je vliegt over een stijle klif heen. Voor je hoogtebepaling is dat een erg vreemd beeld, we komen te hoog aan maar de 40 graden flaps bieden uitkomst en we landen veilig op de baan.
Bembridge is een druk vliegveld met allemaal verschillende soorten kleinere vliegtuigen (daarnaast ook nog homebased gliders en modelvliegtuigjes). Er stonden denk ik zo'n 100 G.A.-vliegtuigen op de parkeerplaatsen en het aandeel Cessna was hier opvallend laag. Het is hier normaal dat er een tankwagen langskomt met brandstof en je vliegtuig wordt dan netjes bijgetankt zonder dat je hier zelf iets voor hoeft te doen. Dit gaat nu dus eens niet alleen zo voor Jet-A1 maar ook voor AVGAS. Wij hebben Jet nodig omdat we een dieselmotor hebben. De brandstof is niet duur en we hebben slechts 50 liter nodig. Ter vergelijking; een normale cessnamotor zou bijna 100 liter nodig hebben gehad. Er zijn goede faciliteiten op het veld, een goede internetverbinding en een mooi terras en restaurant.
De camping zit vlakbij, dat hebben we al gezien vanuit de lucht. De kampeerspullen hangen we aan de stepjes en zo gaan we naar de camping. Als we direct de goede weg zouden hebben genomen duurt de tocht misschien een kleine 10 minuutjes, nu werd het "iets" langer ;-) De camping is in mijn ogen vreselijk; geen bomen, afgebakende plaatsen, veel mensen, weinig privacy... Maar ach whatever, we zitten er toch maar voor twee nachten. Hiephoi hiephoi ik zie een (piepklein) plaatsje waar een (ieniemienie maar dat is altijd beter dan géén) boompje staat, daar gaan we dus staan want het is de mooiste plaats op de camping! Haha gek hoor dat daar niemand staat, ik denk dat de anderen het niet met ons eens zijn? ;-)
De camping is echt MEGA en heeft eigen zwembaden, restaurants, uitgaansgelegenheden etc etc. Hoeven wij niet, we leggen de spullen neer, pakken onze zwemkleding en steppen naar de kust (daar ben je binnen 5 minuten)! De volgende dag is het wat koud en een beetje bewolkt. Een mooie gelegenheid om eens per step het eiland te verkennen. Ook al hebben we de eerste dag ook al gestept, we zijn er nog steeds niet aan gewend (aan het linksrijdende verkeer). We rijden aan de rechterkant zodat we de auto's die naar ons toekomen aan onze weghelft zien en ervoor aan de kant kunnen gaan. Wat tegennatuurlijk is dat! Als je iets achter je hoort ga je automatisch opzij, als je oversteekt kijk je eerst naar de verkeerde kant, als je intuitief naar de bestuurder kijkt om te zien of hij jou heeft gezien, zie je dat de bestuurder een man is die al een hele tijd naar beneden kijkt, iemand is die druk bezig is zijn jasje uit te doen, of een klein meisje is dat met een pop speelt... Scary. Het steppen op zich gaat heel leuk in deze heuvels, bergaf heb je echt een voordeel en hoef je maar af en toe te steppen. Bergop valt ook nog heel erg mee omdat het hier niet stijl is, je gaat ook dan vele malen sneller dan wanneer je zou wandelen. Ideaal! De wegen hier zijn ook mooi glad, het enige probleem is dat het behoorlijk druk is en je dus de gehele tijd opzij moet voor verkeer, dat is jammer. Als we weer naar dit eiland gaan, dan denk ik dat we een auto huren en naar de andere kant van het eiland gaan. Ik denk dat het daar rustiger en natuurlijker is. Het is hier mooi hoor, en hartstikke leuk voor twee dagen, maar wel wat druk.
Na het steppen is het mooi weer geworden en gaan we een kustwandeling maken. Dat is leuk want de mensen blijven bijna allemaal op het strand en wij gaan verder langs de rotsen en moeten klauteren en springen over stenen. Er zijn ontzettend mooie stenen daar, natuurlijk de krijtrotsen maar er tussendoor zit ook een heel ander soort gesteente; bikkelhard en met allemaal mooie verschillende kleuren. Echt jammer dat ik niet wat meer mee kan nemen dan een paar mooi kleine steentjes. We zien krabben varierend van één centimeter in doorsnede, tot een (helaas overleden) krab van ik denk wel 30/40 cm in doorsnede. Het is hier heerlijk rustig en er is een mooi uitzicht en een prachtig zeegeluid van de golven en allemaal meeuwen. Er komt hier niemand in de tijd dat wij hier zijn!
Dinsdagochtend staan we om zes uur op, het is alweer tijd om naar huis te gaan want het vliegtuig is gereserveerd voor woensdag, dus dan moeten we thuis zijn. Onderweg willen we stoppen bij Vliegwerk Holland want zij moeten nog wat aanpassen aan de auto-pilot en een 50-uurs inspectie uitvoeren. Helaas is er bij hun iets tussengekomen en vliegen we 's middags naar huis zonder dat de auto-pilot is gerepareerd. De vliegreis van Bembridge naar Midden-Zeeland gaat overigens goed hoewel we tijdens de oversteek wel een probleem kregen omdat de bewolking steeds hoger kwam en wij niet meer mochten stijgen i.v.m. controlled airspace. Aangezien we toch al vrij dicht bij de kust kwamen hebben we besloten een spiral descent te maken door een blauw gat heen zodat we verder ónder de wolken konden vliegen. We weten dat sommige mensen denken dat Oostende en/of Koksijde (militair veld) lastig kunnen doen met toestemming te geven hun CTR's te crossen maar nu bleek dat we ook op lage hoogte gewoon toestemming kregen om er doorheen te vliegen. De reis zit er alweer op! We zijn ca 2,5 dag weggeweest maar hebben in die korte tijd toch heel wat leuks gezien en meegemaakt!
Hieronder kun je reageren op dit verslag